സിനിമ, ടെലിവിഷൻ, നാടകങ്ങൾ, സാഹിത്യം തുടങ്ങിയ എല്ലാ കലാമേഖലകളിലും ഒരു ശക്തമായ സ്ഥാനം നേടിയിട്ടുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ‘കഥാനായിക’ എന്നത്. കഥാപശ്ചാത്തലത്തിന്റെ പ്രമേയംകൊണ്ടും, കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വികാരാത്മകത കൊണ്ടും, ഇതിൽ പ്രധാനമായും സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങൾ ശ്രദ്ധയാകർഷിക്കുന്നു. ‘കഥാനായിക’ എന്ന വാക്ക് പൊതുവേ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ വരുന്നത് ആ സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളാണ്, അവർക്ക് വേറിട്ട വ്യക്തിത്വവും ശക്തിയും നൽകുന്നത് അവരുടെ കഥയിലൂടെ. ഇന്ന് കഥാനായികകളുടെ സ്ഥാനം, അവരുടെ സംഭാവനകൾ, ചരിത്രപരമായ വളർച്ച എന്നിവയെ കുറിച്ച് വിശദമായി പരിശോധിക്കാം.
കഥാനായികയുടെ പുരാവൃത്തം
സാഹിത്യവും പ്രാചീന കലാരൂപങ്ങളും സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒരു ദീർഘ കാലമായി വർണിച്ചിട്ടുണ്ട്. പുരാണങ്ങളിൽനിന്നും പൗരാണിക കഥകളിൽനിന്നും ആരംഭിച്ച കഥാപാത്രങ്ങൾ പുരുഷ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ പരിവർത്തനമായി കണ്ടുവരുന്നുണ്ടെങ്കിലും, സ്ത്രീപക്ഷം പുരോഗമിക്കുന്നതോടെ അവരുടെ കഥകൾക്ക് കൂടുതൽ ശക്തിയും സ്വതന്ത്രതയും ലഭിച്ചു.
ആദി സംസ്‌കാരങ്ങളിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് കിട്ടിയ പ്രതിനിധാനം വളരെ പരിമിതമായിരുന്നു. അവരെ മുഖ്യമായി കുടുംബത്തിലും വീട്ടുപ്രസ്ഥാനത്തിലും മാത്രം പ്രതിനിധീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, കാലം മാറിയതോടെ, സ്ത്രീകൾ പ്രധാനപ്പെട്ട കഥാപാത്രങ്ങളായി മാറുകയും അവരുടെ വക്തത പ്രമേയങ്ങളിൽ കൂടുതൽ സ്വാധീനവും ശക്തിയും പ്രദർശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
കഥാനായികയുടെ വൈവിധ്യം
നവാഗത ചലച്ചിത്ര നിർമ്മാതാക്കളുടെ വരവോടെ കഥാനായികയുടെ പ്രതിനിധാനം കൂടുതൽ വിപുലമായി. ഇത് സ്ത്രീകളുടെ ജീവിതത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന വൈവിധ്യത്തിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങളാണ് വരുത്തിയത്. കഥാനായികകളുടെ പുതിയ തലമുറ നമ്മെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നത് അവരുടെ വിവിധ വേഷഭൂഷകളിലൂടെ. അവർക്ക് വെറുതേ നിരപരാധികളായ ഭർത്താവിനെ പ്രീണിപ്പിക്കുന്നവരായ അല്ലെങ്കിൽ അമ്മമാരായി നിന്ന് മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ പ്രാധാന്യം സമൂഹത്തിലെ സാങ്കേതികവും മാനസികവുമായ എല്ലാ തലങ്ങളിലും പ്രകടിപ്പിക്കുന്നവർക്കാണ്.
ശക്തമായ സ്വതന്ത്ര വനിതകൾ
ഡൗൺലോഡ് ലിങ്ക്:
Please Open part -1
Please Open part -2
ഇന്നത്തെ കഥകളിൽ നമുക്ക് അധികം കാണാൻ കഴിയുന്ന ഒരു കഥാനായിക തരം, സ്വതന്ത്രമായും ശക്തമായും നിലകൊള്ളുന്ന സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങളാണ്. അവർക്ക് ജീവിതത്തിൽ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ട്, അവർക്ക് അവരുടെ വഴിയുണ്ട്, അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങളുണ്ട്. അവളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുവരുന്ന എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളെയും അവൾ നേരിടുകയും അവന്റെ ചുവടുവയ്പ്പുകൾ ആധികാരികമായ ആകുകയും ചെയ്യുന്നു.
മലയാള സിനിമയിലെ മികച്ച ഉദാഹരണങ്ങൾ പരാമർശിക്കുമ്പോൾ, ‘മഹേഷിന്റെ പ്രതികാരം’ എന്ന സിനിമയിലെ ‘സോണിയ’ എന്ന കഥാപാത്രം ഒരു ഉദാഹരണമാണ്. അവളുടെ വ്യക്തിത്വം പ്രതിരോധശേഷിയും ശക്തമായ സ്വതന്ത്രതയും കാണിക്കുന്നു. അവൾ തന്റെ ഭർത്താവിനെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ മാത്രം നോക്കാത്തവളാണ്, അവൾ തന്റെ ജീവിതത്തെ നയിക്കുന്നതിൽ വ്യക്തമായ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്നു.
മനുഷ്യികതയുള്ള സ്ത്രീകൾ
കഥാനായികകൾക്ക് പരിമിതമായ മനുഷ്യികത നൽകുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്, എങ്കിലും നാം ഇപ്പോൾ മനുഷ്യികതയെ കൂടുതൽ അടിവരയിടുന്ന സ്ത്രീകളെ കാഴ്ച്ചയിൽകൂടി അറിയുന്നു. അവൾ എപ്പോഴും സങ്കടങ്ങളുടെ വിളമ്പലിന് വിധേയയല്ല. അവൾക്കുള്ള ചിന്തകളും വികാരങ്ങളും അവരുടെ വാചാലമല്ലാത്ത പ്രകടനത്തിലൂടെ നമ്മളെ ആവേശിപ്പിക്കുന്നു.
ഈ കഥാപാത്രങ്ങൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ തങ്ങുന്നവരാണ്. ‘തൊണ്ടിമുതലും ദൃക്‌സാക്ഷിയും’ എന്ന സിനിമയിലെ ‘ശ്രീദേവി’ എന്ന കഥാപാത്രം അതിന് ഏറ്റവും മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്. അവൾക്ക് സ്വതന്ത്രമായ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ പാടില്ലെന്ന് പറയുന്ന സമൂഹത്തിൽ, അവൾ നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളെ അവളുടെ നൈജ ജീവിതത്തിലെ സാഹസികതയും മനുഷ്യികതയും അതിജീവിക്കുന്ന തരത്തിലാണ്.
മാതൃത്വത്തിന്റെ പ്രതീകങ്ങൾ
ചലച്ചിത്രങ്ങളിലും നാടകങ്ങളിലും ഏറെകാലമായി കഥാനായികമാർ അമ്മമാരുടെ വേഷത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. കഥാപരമായ അനേകം മാനദണ്ഡങ്ങളിൽ അമ്മമാരുടെ വേഷം വളരെ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു. അമ്മമാരെ മൂല്യം കൂട്ടുന്നതോടൊപ്പം, അവരുടെ ഭൗതികതയും മനഃസാന്ത്വനവും കൂടി പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.
മലയാള സിനിമയിൽ മാതൃത്വത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച പ്രധിനിധാനം ‘ദൃശ്യം’ എന്ന സിനിമയിലെ ‘രേണുക’ ആണ്. മോഹൻലാൽ അഭിനയിച്ച ഈ ചിത്രത്തിൽ മീന അവതരിപ്പിച്ച രേണുകയുടെ കഥാപാത്രം, ഒരു അമ്മയായി തന്റെ കുടുംബത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിലും അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന പ്രതിസന്ധികളെ തരണം ചെയ്യുന്നതിലും വിസ്മയകരമായ പ്രകടനം നടത്തി.
കഥാനായികയുടെ പുരോഗമനം
നമ്മുടെ കാലത്ത്, സ്ത്രീ കഥാപാത്രങ്ങൾ തികച്ചും പുതിയ ഒരുപാട് അർത്ഥങ്ങൾ ചാർത്തുന്ന രീതിയിൽ വളരുകയാണ്. അവർ കഥാപരമായ സുസ്ഥിതിചെയ്യുന്ന രീതികൾക്കൊപ്പമല്ല, അതിനപ്പുറം നിലകൊള്ളുന്നു. കഥാനായികമാർക്ക് കഥയുടെ പ്രധാന ഭാഗമാകാനുള്ള കഴിവ് അതിജീവിക്കുന്നു.
